Και τωρα τι;

Οι κοινωνικές εξεγέρσεις ξεκινούν κάπως έτσι, οι κυβερνήσεις παραγκωνίζουν τον λαό και επιβάλλουν απάνθρωπα μέτρα, ο λαός βγαίνει στους δρόμους και μετά απλά περιμένουμε τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Τις περισσότερες φορές αυτή η σταγόνα είναι σταγόνα αίματος που πλέον και από αυτό έχουμε. Ίσως να μη το φωνάζουμε σίγουρα όμως το σκαφτόμαστε μάλλον ζούμε στιγμές αλλαγών, μπορεί και να είμαστε στα πρόθυρα μιας επανάστασης. Αν είναι σωστό, αν είναι λάθος κανείς δε γνωρίζει συνήθως οι επαναστάσεις δε ρωτάνε πριν ξεσπάσουν σου δίνουν κάποια μηνύματα ότι θα έρθουν αλλά δε χτυπάνε και τη πόρτα και κυρίως δε τους νοιάζουν οι συνέπειες. Μπορεί να μη συμβεί και τίποτα μπορεί και να συμβούν τα πάντα αυτό το κλίμα αβεβαιότητας σίγουρα γεννά επαναστάσεις. Αργεντινή 2002. Ελλάδα 2010;

Ας πουμε τι ακριβως θελουμε...

Το δυσκολο εγινε, ο κοσμος βγηκε στους δρομους, νεοι, γεροι και μικρα παιδια, κινητοποιηθηκαν και ζητανε αλλαγη. Τωρα πρεπει να επιλεξουμε ποια απο τις δυο κατευθυνσεις θα παρουμε -γιατι μονο δυο υπαρχουν- ή την κατευθυνση της αλλαγης ή της αποσιωπισης. Ολοι θα πουμε "μα απο εδω και περα μονο αλλαγη!" αλλα θα ηταν καλο να διερωτηθουμε πως θα ερθει αυτη η αλλαγη, πως μπορουμε να τη φερουμε, πως θα πεισουμε το κοσμο να μας ακολουθησει. Δεν ειναι τοσο ευκολο, ισως αν τα παιδια που ειναι στους δρομους βγουν στις τηλεορασεις και μιλησουν, ισως να καταφερουν να δειξουν στο κοσμο οτι αναρχια δεν ειναι βανδαλισμος αλλα ενας ομορφος τροπος ζωης. Θα ηταν καλο να φτιαξουμε γεφυρες εποικινωνιας με το κοσμο ωστε να ενωθουμε και να καταφερουμε να αλλαξουμε το συστημα, δεν νομιζω οτι ειμαι μονος μου οταν φανταζομαι τη δημιουργια μιας κομμουνας ισαξιας αυτης του Παρισιου το 1871. Αν θελουμε να φερουμε μια τοσο μεγαλη αλλαγη στη κοινωνια, χρειαζομαστε ολοι.

Κουραστηκα

Κυκλοφορει σε διαφορα blog ενα ηχητικο ντοκουμεντο του δημοσιογραφου Γιωργου Κακουση του Alpha Radio. Εγω το ακουσα στον monahikoslikos (http://erimitis.blogspot.com/). Πριν το ακουσω η οργη ξεχυλιζε μεσα μου, τωρα δεν μπορω να παρω τα ποδια απο την θλιψη. Δεν μπορω αλλο βια, αλλα αιματα, αλλα θυματα, κουραστηκα. Κουραστηκα να βλεπω γονεις να κλαινε για τα χαμενα παιδια τους, παιδια να κλαινε για τους χαμενους γονεις τους, ανθρωπους να κλαινε για τον χαμο ανθρωπων. Επικροτω οποιαδηποτε κινηση εναντια της εξουσιας, μπραβο στα παιδια που καταβηκαν στους δρομους, αλλα εγω κουραστηκα, να βλεπω την ιστορια του ανθρωπινου πολιτισμου βουτηγμενη στο αιμα. Ισως ακουγεται λογος φοβιτσιαρη αλλα συγχωρεστε με κουραστηκα. Εχω ενα φιλο ΑφροΑμεριακανο, πιστευει παρα πολυ στο Θεο και στον Χριστο, μαλλον περισσοτερο απο μενα ειπε κατι και ασ κλεισω με αυτο "Ας προσευχηθουμε για την ψυχη του παιδιου που χαθηκε, αλλα και για το μπατσο που πυροβολησε"
Μεγαλες κουβεντες, ολοι βραζουμε στο ιδιο καζανι, μηπως τελικα η κολαση ειναι αυτη που ειμαστε τωρα? Ξερω οτι με προσευχες δεν καταφεραμε τιποτα, αλλα δεν ξερω πια που να στραφω στη βια ή στη προσευχη, στο αιμα ή στο προσωπικο μαρτυριο των τυψεων? Συγνωμμη αν σε μπερδεψα αγαπητε μου φιλε αλλα ειμαι και εγω μπερδεμενος και πια πολυ κουρασμενος, ρε γαμωτο δεν ξερω πως μπορουν πια τα πραγματα να αλλαξουν!

Ισως τοτε...

Ορισμένες φορές έχουμε να αντιμετωπίσουμε απλά την απανθρωπιά. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, ίσως πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι, που παρασυρόμενοι μάλλον από την έννοια του κέρδους καταπατουν και σβήνουν την ανθρωπιά από τη ψυχή τους. Αυτό από μόνο του είναι το χειρότερο που μπορεί ένας άνθρωπος να πάθει, να χάσει την ανθρωπιά του
Μια φίλη μου, δουλεύει σε παιδικό σταθμό, είχε σοβαρά προβλήματα με τη μέση της και πήγε στο νοσοκομείο. Τη διάγνωση δεν τη θυμάμαι αλλά το σημαντικό είναι ότι το νοσοκομείο της έδωσε αναρρωτική άδεια, αλλά το αφεντικό της δεν της την έδωσε!!! Ε, όχι αυτό δεν γίνεται συγγνώμη αλλά οι δρόμοι όλου του κόσμου, από το Σικάγο μέχρι τη Βαρκελώνη, την Αθηνά μέχρι και το Ρίο ντε Τζανέιρο είναι ποτισμένοι με αίμα ανθρώπων που θυσιάστηκαν για να καταφέρουμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία ανθρώπινη και όμως ακόμα και σήμερα εμφανίζεται ένα απάνθρωπο καθικι και το παίζει αφεντικό! αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Το χειρότερο όμως δεν είναι ότι αφεντικό αρνήθηκε, δουλειά του, το χειρότερο είναι ότι η κοπέλα όταν της είπα να διεκδικήσει τα δικαιώματα της μου απάντησε "και τι θες να κάνω? να με απολύσει και να μην μπορώ να ξαναβρώ δουλειά πουθενά στην πόλη, αφού ξέρεις μια κλίκα είναι!" αυτό δεν το ανέχτηκα, είναι καθαρή τρομοκρατία και αυτήν πρέπει να την πολεμήσουμε όλοι.
Μια κοινωνία που αποτελείται από παιδάκια που μεγαλώνουν με νταντάδες και δεν προλαβαίνουν να παίξουν με τις γονείς του, μια κοινωνία με νέους τρομοκρατημένους που φοβούνται το πιο όμορφο πράγμα στο κόσμο, το αύριο, μια κοινωνία με ανθρώπους τρίτης ηλικίας πεταμένους σε μια γωνία σε ένα ετοιμόρροπο γηροκομείο, μια κοινωνία εγκαταλελειμμένη από ανθρώπους, ένας σύγχρονος Πύργος της Βαβέλ. Όμως όλα αυτά αλλάζουν, αν γίνουμε λίγο άνθρωποι, απλά αυτό, τα προβλήματα μας ας μην είναι αν οι μετοχές που έπεσαν η το βατοπεδι αλλά αν σφίξαμε το χέρι του γείτονα μας το πρωί που τον είδαμε στο δρόμο, αν παίξαμε μπάλα με τον γιο μας στο διάδρομο του σπιτιού μας χτες το βράδυ, αν φιλήσαμε την μαμά και το μπαμπά πριν πάμε για ύπνο και αν τα λύσουμε αυτά τότε θα ξυπνήσουμε σε μια κοινωνία πιο ανθρώπινη πιο ώριμη που πλέον θα έχει νικήσει την απανθρωπιά.
Σε όσους ακουστήκαν γελοία αυτά ας δουν αλτερ το βράδυ και το Χατζηνικολάου να "ταλανίζεται" να βρει λύσεις ενώ οι επιταγές που παίρνει έχουν εξαψήφια νούμερα, όμως αν σε κάποιους ακουστήκαν αληθινά ας τα ακολουθησει και ίσως τότε οι γειτονιές να γίνουν πιο όμορφες και ίσως τότε θυμηθούμε τα παιδικά μας όνειρα, ίσως τότε...

I am writing in English

I could have been writing in Greek, but i think that is better to give everyone the chance to understand what a blog says. this is the reason of the selection of English, maybe if google gives us the opportunity a text which we wrote be translated automatically in many languages the blog world become even bigger.

Eμεις οι ταπεινοι

Βρηκα αυτο το τραγουδι καθως ψαχουλευα στο youtube.com
Pinezoula, σε ευχαριστω που παρεθεσες και τη στιχογραφια και επετρεψε να την παραθεσω και εγω με τη σειρα μου. Γιατι αυτοι οι στιχοι ειναι η αληθεια.

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζής

Μη μας περιφρονάς, μη μας περιφρονάς
γράψε βρε ιστορία δυο λόγια και για μας.

Γράψε για μας τους ταπεινούς και τους ανώνυμους της πλάσης
σκαλί είμαστε για τους τρανούς οι θεατές στις παρελάσεις.

Αν δεν υπήρχαμε εμείς, πως θα ξεχώριζαν οι άλλοι;
Αν δεν υπήρχαν οι μικροί πως θα υπήρχαν οι μεγάλοι;

Μη μας περιφρονάς, μη μας περιφρονάς
γράψε βρε ιστορία δυο λόγια και για μας.

Αρνήσου το αν μπορείς, αρνήσου το αν μπορείς
από την ίδια λάσπη πλαστήκαμε κι εμείς.

Για μας δεν νοιάζεται κανείς, είμαστε τ' άγραφο το χιόνι
μας ξέρουν πέντε συγγενείς, η μάνα μας και οι γειτόνοι.

Foggy future

I was reading an article in The Economist about the approve of the constitutional change in Ecuador. I like reading articles from all kinds of magazines, either leftist or not. Economist of course is not a leftist magazine, is a strictly conservative one who approves and support neo-liberal economy. All these years I was wondering how can they judge socialist economy so bad, they were arrogant, all leftist economists had predicted for the downfall of U.S economy, this crach was expected, the neoliberals were denying that a crach would come. Leftist knew it was close, so I wondered, you have someone who comes and warns that an eathquake is coming, you instantly judge him, because there is no possibility that he/she can predict an earthquake, even in this case though don't you get some measures, don't you say to yourself "Ok, he/she is probably wrong, but what if he is right? why should I be injured?" so you at least remove stay alert. U.S has paid its arrogance, the fact that everybody shouted that a crach was coming and they closed their ears being certain for their economy, now the people of the U.S is paying the cost of this arrogant view. You dont want to be leftist, dont be but for the sake of your people, of your country at least listen to them. We are not saying to change the constitution, but at least take some measures.
As for returning to the article of the Economist, I was wondering after I read it how can this magazine still be so opposed to these change, they are still arrogant, even after this huge blow they are arrogant. They judge everyone but themselves, everyone is wrong and they are always right. Even when the system crashes they still support it in all means. Thus the only reason that people in the States have lost their houses, their jobs, their future, because the high authorities do not listen, it is not about left or right, communist or neo-liberal, it is about our children that will raise in a world which has nothing to offer to them but fear and insecurity, ok it is not the end of the world, but whrn I make a mistake i try first to fix it and then I press myself not to repeat it. Politicians, economists e.t.c have to learn by their mistakes, to admit them and try not to repeat the same ones. No one says that new mistakes will not come, or that socialism is perfect, but a change should be made as to oust the fog away of our future, as to help little children around the world to live, to survive and not die.